پژوهش‌های زبان‌شناسی

در این نوشته می‌خواهیم نشان دهیم که  ماه مرداد همان ماه مهرداد در‌گاه‌شمار باستانی مهرآئینان ایران می‌‌باشد: به‌راستی  ماه‌های خرداد (هورتات)،   تیر (تیرتات) ومرداد(مهرتات)  نام خودرا از دادش‌های سه ایزد خور و تیر و مهر گرفته‌اند.  واژه مرداد (ماه مرداد) یکی از واژه‌هائی است که درباره‌ی آن داوری‌های نادرستی شده است. برای نمون آقای پورداوود در فرهنگ ایران باستان نوشته‌اند: اَمُرداد. در اوستا امرتات(amaretat) است جزء اخير آن كه تات(tat) باشد پسوند است كه جداگانه مورد استعمال ندارد همين جزء در خرداد نيز ديده مى‌شود. پارهء ديگر اين واژه از دو جزء ساخته شده نخست از «اَ» كه از ادوات نفى است يعنى نه از براى اين جزء در فارسى «نا» يا «بى» آورده مى‌شود. جزء دوم، مرت(mereta) يا مرت(mareta) است يعنى مردنى و درگذشتنى و نيست‌شدنى و نابودگرديدنى. بنابراين امرداد يعنى بى‌مرگ و آسيب نديدنى يا جاودانى و بايد امرداد با ادات نفى «اَ» باشد نه مرداد كه معنى برخلاف آن را مى‌دهد. امرداد در دين زردشتى امشاسپندى است كه نمايندهء بى‌مرگى و جاودانى يا مظهر ذات زوال‌ناپذير اهورا مز...