Mean درباره‌ی میانا و معنی و

برخی واژه‌ی زشت و تهی از میانای «چم» را به جای واژه‌ی زیبای «میانا» به کار می‌گیرند که به زبان عرب «معنی» شده است.   در اوستا و  پهلوی این واژه «مَدیَه» به میانای «میان‌» بوده است و با «من» در اوستا به میانای «اندیشیدن» و «دوراندیشی» و ‌«پیش‌بینی» و «مَند» به میانای «به یادسپردن» خویشاونداست و «منیشن» و «منیتن» از‌آن شاخه زده است که در فارسی امروز ‌«منش» است. در سانسکریت این واژه «مِدهیه» मध्ये  و «مَدهیَه» मध्य  به میانای «میان»  و «مِدهیرا» मेधिर به میانای «هوشمندی» و «فرزانه‌گی»، و «مَنیسا» मनीषा   به میانای «اندیشه» و «فرزانه‌گی» و «منش»  از آن شاخه زده است . 

در دیسه‌ی زبان‌های هند و اروپائی  PIE این واژه -medhyo* ست. در یونانی این واژه «مزوس»  μεσος به میانای «میان» و در لاتین  medius شده است و سپس medianus از آن شاخه زده و در فرانسه‌ی کهن meien و درانگلیسی mean  شده است. و البته میانای اندیشه و فرزانگی در دیسه‌زبان آلمانی menjojanan شده است که درزبان کهن ساکسونی menian و در زبان آلمانی کنونی meinen شده و در انگلیسی کهن mænan  و در انگلیسی میانه mēnen   و در انگلیسی کنونی mean شده است. 

نظرات

پست‌های معروف از این وبلاگ

در ریشه شناختی اسفند و سپندارمذگان و سپنج

درباره معنی و میانا

در باره‌ی ریشه‌یابی واژه‌های هستِـش و اگزیستنس